Hiç patronunuzun sizi ve tüm iş arkadaşlarınızı hor gördüğünü düşündünüz mü? Ya da belki şanssızsınız ve üstleriniz sizi gerçekten kendiniz olmaya teşvik eder. Bu makale, sahip olabileceğiniz iki tür yöneticiyi açıklar: Teori X ve Teori Y. Kendini gerçekleştiren kehanetler fikrinin Douglas McGregor’a göre çalışanların eylemlerini nasıl etkilediğini öğrenin.
Douglas McGregor’un Varsayımları
Bazı varsayımları yapmak tehlikeli bir şeydir, bir bomba gibi sadece en ufak bir hata ve sonunda kendinizi patlatabilirsiniz! Bununla birlikte, kendi kendine patlayan patlamalardan korkuyor gibi görünen bir kişi, hem Abraham Maslow hem de Hawthorne Araştırmalarından büyük ölçüde etkilenen bir davranış yönetimi teorisyeni olan Douglas McGregor’du. McGregor, iki tür yönetici olduğunu öne sürdü: teori X yöneticileri olarak da bilinen çalışanlarına olumsuz bakanlar ve çalışanlara ya da Teori Y yöneticilerine olumlu bakanlar. Bu iki farklı yönetici türünü her birinin varsayımlarını tartışarak keşfederken bomba kovucunuzu alın.
Teori X
Ahmet, bir Theory X yöneticisidir. Bir Teori X yöneticisi olarak Ahmet, çalışanlarının:
Ahmet, çalışanlarının maaş çekleri ve düzenli, ücretli bir işin sunduğu güvenlik için işe geldiklerini varsayar. Bu ihtiyaç karşılanır karşılanmaz, çalışanların işe gelmek için ek bir motivasyonları yoktur. Bu nedenle Ahmet, yönetici olarak rolünün, çalışanlarını örgütsel hedefler doğrultusunda çalışmak için zorlamak ve kontrol etmek olduğuna inanmaktadır.
Teori Y
Yağmur bir Teori Y yöneticisidir. Bir Teori Y yöneticisi olarak Yağmur, çalışanlarına:
Yağmur, çalışanlarının potansiyel dolu olduğunu ve çalışanın ortak bir örgütsel amaç doğrultusunda çalışabilmesi için bu potansiyeli geliştirmeye yardımcı olmanın bir yönetici olarak rolü olduğunu varsayar. Yağmur ayrıca çalışanlarının motivasyonel enerjisini onlara daha fazla özerklik, sorumluluk, güç, güven ve geri bildirim vermek ve onları karar verme sürecine dahil etmek gibi şeylerden yararlanmaya çalışmalıdır.
Kendi Kendine Gerçekleşen Kehanetler
Eski deyişle, ‘ne istediğine dikkat et, çünkü onu alabilirsin.’ McGregor, her iki yöneticiyi de kendini gerçekleştiren kehanetler olarak adlandırdığı şeye karşı uyardı ve bir çalışan, yöneticinin kendi eylemleri ve davranışları nedeniyle olduğu gibi davrandığı gibi davranacak. Esasen, eğer insanları iyi ya da kötü olsun – belli bir beklentiye sahip olursanız, yönetici olarak kendi eylemleriniz bu çalışanları buna göre davranmalarını etkileyecektir. Bir yöneticinin davranışı ve beklentileri veba kadar bulaşıcıdır. McGregor, her iki yöneticiyi de çalışanları motive etmek için meşru bir araç olarak kabul etti, ancak Teori X yerine Y Teorisi’ni kullanarak çok daha iyi sonuçlar alacağınızı hissetti.
Makale Özeti
Douglas McGregor: yöneticilerin iki tip olduğu düşünülmüştür Teori X ve Teori Y. X Teorinin rolü yönetici, örgütsel hedefler doğrultusunda çalışmak için çalışanları zorlamak ve kontrol etmektir. Teori X yöneticisi, çalışanların işe gitmekten ve bunu yalnızca maaş çeki ve sunduğu güvenlikten kazanmak zorunda kalmaktan nefret ettiğini varsayar. Doğal olarak tembeldirler, hırsları yoktur ve kendi başlarına sorumluluk almak yerine ne yapmaları gerektiğine yönelmeyi tercih ederler. Benmerkezcidirler ve sadece kendileriyle ilgilenirler, organizasyon ya da hedefleri ile ilgilenmezler, bu da bir yöneticinin örgütsel hedeflere yönelik çalışmalarını sağlamak için cezaya zorlama, kontrol etme, yönetme ya da tehdit etme zorunluluğu getirir. Ayrıca değişimden hoşlanmazlar ve her ne pahasına olursa olsun ona direnme eğilimindedirler.
Teori Y yöneticileri rolleri ortak örgütsel hedefler doğrultusunda çalışmak, böylece bir çalışanın potansiyelini geliştirmek yardımına olduğuna inanmaktadır. Teori Y yöneticisi, çalışanların işi rekreasyon ve dinlenmenin hemen yanında normal bir parçası olarak kabul ettiklerini varsayar. Hiç tembel değiller. Aslında, uygun motivasyonlar ve ödüller mevcut olduğunda, çalışanlar sadece kendi istekleri için değil aynı zamanda sorumluluk ve zorlukları aramaya da isteklidirler. Çalışanlar potansiyel ile doludur ve kendi yaratıcılıkları, yaratıcılıkları ve hayal güçleri ile kurumsal hedeflere ulaşılır.
McGregor, her iki yöneticiyi de kendini gerçekleştiren kehanetler olarak adlandırdığı şeye karşı uyardı ve bir çalışan, yöneticinin kendi eylemleri ve davranışları nedeniyle olduğu gibi davrandığı gibi davranacak. McGregor, her iki yöneticiyi de çalışanları motive etmek için meşru bir araç olarak kabul etti, ancak Teori X yerine Y Teorisi’ni kullanarak çok daha iyi sonuçlar alacağınızı hissetti.
