Farklı işçi popülasyonları farklı yönetim tarzları gerektirir. Bu derste, direktif liderlik stilini tartışacağız ve en etkili olduğu zamanı öğreneceğiz.
Direktif Liderlik Tarzı
Direktif liderlik tarzı emriniz için net hedefler, kuralları belirleme, beklentileriniz, yön açıkça tanımlanmış ve anlaşılmasının sağlanması ile karakterize dört liderlik davranışları biridir. Yol-hedef liderlik teorisi tarafından tanımlanan yönelimli liderlik, astlar vasıfsız bir işte vasıfsız veya deneyimsiz olduğunda tavsiye edilebilir. Bununla birlikte, görevi yerine getirme konusunda son derece yetkin olan yüksek vasıflı ve deneyimli çalışanlara dayatılırsa geri tepebilir.
Yol-Hedef Teorisi
Direktif liderliğini iyi anlamak için yol-hedef teorisi hakkında genel bir anlayışa sahip olmalısınız. Martin G. Evans ilk olarak 1970 yılında, Robert J. House’un 1996’da teoriyi güncellemesiyle teoriyi geliştirdi. Temel olarak, yol-hedef teorisi, bir yöneticinin çalışanların iş hedeflerini belirlemesi ve hedefe ulaşabilecekleri yolu belirlemesi gerektiğini savunuyor.
Yol hedefi teorisi çeşitli yönetimsel görevleri açıklar. Bunlar arasında görevlerin açıklığa kavuşturulması, çalışanın rolünün ve sorumluluklarının açıklığa kavuşturulması, başarı kriterlerinin açıklığa kavuşturulması, rehberlik ve koçluk sağlanması, görevin tamamlanmasını engelleyebilecek engellerin kaldırılması ve uygun olduğunda psikolojik destek ve ödüllerin sağlanması yer alır.
Önemli olarak, teori aynı zamanda bir yöneticinin koşullara bağlı olarak farklı liderlik tarzları kullanmasını önermektedir. Kullanabileceğiniz liderlik stilleri, destek, katılımcı, başarı odaklı ve elbette yönerge içerir. Direktif liderliği, bir yöneticinin kullanabileceği kutuda sadece bir araçtır.
Direktif Liderliğinin Başarılı Kullanımı
Bir üretim tesisinde bir montaj hattında yönetici olduğunuzu ve üretim siparişlerinin mevcut işgücü kapasitesini aştığını varsayalım. Taleplere ayak uydurmak ve geçici çalışanlarla bağlantı kurmak için geçici bir hafta sonu vardiyası eklemeye karar verdiniz. Ne yazık ki, mevcut sıcaklıklar çok fazla üretim deneyimine sahip değildir ve tesisinizle hiçbiri yoktur. Her çalışana, görevini hatta nasıl gerçekleştireceğine dair çok özel talimatlar veriyorsunuz ve düzenli çalışanların da görevleri göstermesini sağlıyorsunuz. Ayrıca çalışanların ilerlemelerini ve başarılarını ölçebilmeleri için açık ve ifade edilmiş üretim hedefleri belirlediniz. Direktif liderliğinin başarılı kullanımını gösterdiniz.
Direktif Liderliğinin Başarısız Kullanımı
Şimdi, yakın zamanda bir biyoteknoloji şirketinin araştırma ve geliştirme departmanında bir grup bilim insanından sorumlu bir yöneticiniz olduğunu varsayalım. Arka planınız kimya, farmakoloji veya genetik değil, işletme yönetimindedir. Direktif liderliğini kullanmaya çalışıyorsunuz ve bilim adamları, talimatlarınızın nasıl çalışmayacağını ve karşı üretken olabileceğini göstererek sizi aptal gibi gösteriyor. Bu durumda doğrudan liderliği kullanmak başarısız olduğundan, denetlediğiniz kişilerin bilgi, beceri ve ihtiyaçlarını dikkate almak için liderlik tarzınızı değiştirmeniz gerekir.
Makale Özeti
Hadi gözden geçirelim. Direktif liderliği, yol-hedef teorisinde belirtilen liderlik stillerinden biridir. Yol-amaç teorisi, uygun bir liderlik tarzı koşullara bağlı olduğunu savunuyor. Direktif liderliği, çalışanlara net talimatlar, hedefler ve beklentiler veren bir lider içerir. Direktif liderliği muhtemelen bir görev karmaşık olduğunda ve çalışanlar vasıfsız veya deneyimsiz olduğunda etkilidir.
Bir Bakışta Makale
Direktif liderliğinin etkili kullanımı astlarınız için net hedefler ve kurallar belirlemek ve beklentilerinizin ve talimatlarınızın açıkça tanımlanmasını ve anlaşılmasını sağlamaktır. Yol hedefi teorisi, en iyi başarıyı sağlamak için her duruma göre uyarlanabilen direktif liderlik de dahil olmak üzere çeşitli liderlik stillerini içerir. Karmaşık görevlere atanan deneyimsiz ve vasıfsız çalışanlarla direktif liderlik kullanılması tavsiye edilebilir.
